โกรธเขา เราทุกข์ เมต ตาเขา เราสุขสบาย
ถ้าเราบริหารจัดการความโกรธได้ดี พื้นที่ในจิตใจเราก็จะมีแต่ความสุข มากกว่าความทุกข์
ทุกข์ตกอยู่ที่คนเกลียดกรรมตกอยู่ที่คนเคียดแค้นคนที่ ไม่ทุกข์ ไม่มีกรรม คือ คนที่ไม่เกลียด ไม่เคียดแค้นใครใครให้อภัยก่อน ก็มีความสุขในชีวิตก่อนให้อภัยแต่ไม่ให้โอกาส ให้อภัยแต่ไม่กลับไปคบ
คุณต้องเข้าใจก่อนว่า ให้อภัย กับ ให้โอกาส มันคนละส่วนกันการให้อภัย คือ การยกโทษทางจิตใจในสิ่งผิดที่เขาทำต่อเราทำให้ความรู้สึกของความโกรธแค้นของเราบรรเทา
เรารู้สึกว่าเราให้อภัยเขาได้ เราจึงให้อภัยให้อภัยโดยไม่ขึ้นกับว่าคนที่ทำผิดนั้นจะเป็นอย่างไรจะเสียใจ จะชดใช้ จะรับโทษหรือเปล่า เราไม่ต้องไปสนแต่เราก็ให้อภัยเขาได้ เพื่อปลดปล่อยความโกรธออกจากใจเรา
บางครั้งเราไม่ให้อภัยบางคน เพราะ คิดว่าเราทำไม่ได้หรือไม่เราก็รู้สึกว่า เราไม่อยากให้อภัย เราจะเก็บความโกรธแค้นนี้ไว้เพราะเขาไม่สมควรได้รับการให้อภัย แต่ในขณะเดียวกันนั้นเรากลับไม่รู้ตัวว่าจิตใจที่โกรธแค้นนั้น มาพร้อมกับความทุกข์
และมันทำร้ายเราเสมอ คนที่ทำผิดกับเรา ไม่ได้มารู้สึกด้วยกับเราเลยการให้อภัย ก็ไม่ได้หมายความว่า เราจะต้องกลับไปดีกับเขาแต่เป็นการทำให้เราพ้นจากจิตใจที่เคียดแค้นและเจ็บปวดต่างหากเคยได้ยินไหม ให้อภัย แต่ ไม่สุงสิงด้วย
ยกโทษให้ แต่ ไม่กลับไปคบให้อภัยเขา เราสุข โกรธเขา เกลียดเขา เราก็ทุกข์เองให้อภัยมันช่วยปลดปล่อยเราจาก ความทุกข์ และ ความแค้นคนที่ทำได้คือคนที่ชนะไม่ใช่พ่ายแพ้
