คำสอนของแป๊ะโรงสี อยากค้าขายดีต้องรู้
วันนี้เรามีคำสอนดีๆจากแป๊ะโรงสี มาฝากทุกคน ใครอยากค้าขายดี ต้องจำไว้ให้ขึ้นใจ แล้วทำตามได้เลย
เคยได้ยินเรื่อง ขอนไม้กับทองคำมั้ย?
ถ้าให้เลือกระหว่าง “ขอนไม้” กับ “ทองคำ” ทุกคนคงจะเลือกทองคำแน่นอน
เพราะขอนไม้ไม่มีค่าอะไรเลย แต่ทองคำนั้นมีค่า เป็นที่ต้องการของคน
แต่ถ้าลื้อกำลังจะจมน้ำ กำลังตะเกียกตะกายขึ้นจากน้ำ
เชื่อว่าลื้อต้องการ “ขอนไม้” มากกว่า “ทองคำ” อย่างแน่นอน ลูกค้าของลื้อก็เช่นกัน!!
บางคนก็เป็นแค่ลูกค้ารายเล็ก ซื้อของด้วยทีละชิ้น สองชิ้น
บางคนเป็นลูกค้ารายใหญ่ ซื้อขายกันประจำทีละมากๆ
แต่ถ้าวันหนึ่งลูกค้ารายใหญ่ล้มลง เหลือแค่ลูกค้ารายเล็กที่ยังอุดหนุนลื้อ
คนที่เป็นลูกค้ารายเล็กรายน้อยของลื้อนี่แหละ ที่ลื้อต้องการที่สุด…
เวลาที่ต้องเจอกับวิกฤต ลูกค้ารายย่อยก็เหมือนกับขอนไม้ที่คอยช่วยให้ลื้อผ่านพ้นไปได้
เพราะฉะนั้น อย่ามองข้ามความสำคัญของลูกค้าแต่ละแบบ
ลูกค้าทุกคนมีความหมายทั้งนั้น ไม่ควรตัดความสัมพันธ์เพียงเพราะเป็นลูกค้ารายเล็ก
คำสอนจากแป๊ะโรงสี ที่อยากให้จำขึ้นใจ
– ลื้ออย่ามัวแต่คิดว่ารวยแล้ว แล้วใช้จ่ายเงินแบบฟุ่มเฟือย เพราะในวันที่ตกอับ แค่ร้อยเดียวอาจมีค่ามากมาย
– ลื้ออย่าคิดว่าร่างกายจะแข็งแรง ไม่มีวัน ป่ ว ย ตอนอายุยังน้อย อะไรก็ทนได้ ทำงานไม่มีวันหยุด พอแก่ตัวมา ทำได้นิดเดียวก็เมื่อยไปหมด เหนื่อยง่าย และถ้า ป่ ว ย เมื่อไหร่ กำไรแค่ไหนก็ไม่คุ้ม
– ลื้ออย่ามองข้ามคนที่ด้อยกว่า อย่ามองข้ามลูกค้ารายเล็ก เพราะวันหนึ่งเขาอาจจะกลายเป็นลูกค้ารายใหญ่ของเราก็ได้ อย่าหลงตัวเองว่ายิ่งใหญ่ อยู่เหยือคนอื่น ต้องจำไว้ว่า คนรวยหลายคนที่เราเห็น ไม่ได้รวยแต่กำเนิด บางคนก็สร้างมาเองกับมือจากไม่มีอะไรเลย
– ต้นไม้ต้นเดียว ทำไม้ขีดไฟได้หลายก้าน แต่ไม้ขีดไฟแค่ก้านเดียว ก็สามารถ เ ผ า ป่าได้ทั้งผืนป่าเช่นกัน
– ลื้อดูนกสิ… ตอนที่มีชีวิตอยู่ มันจะกิน “ห น อ น” เป็นอาหาร แต่พอมันจากโลกไปแล้ว มันกลับถูก ” ห น อ น ” กินเป็นอาหาร ไม่มีใครใหญ่กว่าใครไปได้หรอก
– ลื้ออย่าหลงทะนง แล้วคิดว่าจะอยู่สูงได้ตลอดไป เพราะแม้แต่นกที่บินได้สูงที่สุดในโลก สุดท้ายก็ยังต้องลงมาแตะพื้นเพื่อพักผ่อน ดังนั้นจงอย่าไปดูถูกใครเลย
เจ้าจงอย่าประมาท… ชีวิตมีความไม่เที่ยงเป็นแก่นแท้
สังขารไม่เลือกอายุ…. และ ไม่แยแสว่าเจ้าจะเป็นใคร
