อ่านไว้เตือนใจตัวเอง เห็นกันเยอะมากช่วงนี้ คนชอบอวดว่า จนไม่มีจะกิน
อยู่อย่างคนจน จะไม่มีวันจน, ถ้ายังไม่รวย
แต่อยู่อย่างคนรวย จะไม่มีวันรวย”
เชื่อว่าทุกคนต้องเคยได้ยินกันมาบ้างแล้ว
ส่วนใหญ่คนที่เขารวยจริง เขาจะไม่ค่อยอวดร่ำอวดรวยกันเท่าไหร่
มีแต่จะเงียบ ๆ ไว้ ใช้ชีวิตอย่างปกติสุข
พอใจในสิ่งที่ตนเองมี และขยันทำมาหากิน
ตามเส้นทางของตนเองไปเรื่อย ๆ
ผิดกับบางคนที่มักจะชอบอวด เ พราะกลัวว่า
คนอื่นจะดูถูกว่าตนไม่มีเหมือนใครเขา
ในปัจจุบัน เรามีเทคโนโลยีต่าง ๆ เข้ามาล่อตาล่อใจมากมาย
อีกทั้งยังเป็นช่วงของยุคทุนนิยม
จึงมีการปลูกฝังเรื่องของการบริโภคเป็นที่ตั้ง
ทำให้คนบางกลุ่มมีความเชื่อว่า
ความสุขอาจเกิดขึ้นได้จากการใช้เงิน
ซึ่งบางคนก็มักจะใช้ชีวิตแบบเที่ยวจัดเต็ม
กินแบบเต็มที่ โดยไม่เหลือเก็บเลยสักบาทก็มี
เราจึงอย ากให้คุณหันมาทบทวนพฤติกรรมของตัวเอง
ว่าตัวเรานั้นใช้จ่ายมากเกินไปหรือเปล่า ?
ลองปรับชีวิตให้เกิดความสมดุลมากยิ่งขึ้น
พย าย ามเดินทางสายกลาง ตามแนวทางของพระพุทธศาสนา
อย่าให้อะไรมันมากหรือน้อยจนเกินไป
หากเราใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย ก็จะทำให้เก็บออมได้มากยิ่งขึ้น
ซึ่งการใช้ชีวิตแบบคนจนที่ว่านี้ ไม่ได้หมายถึงการพาตัวเอง
ให้ไปตกระกำลำบากแต่อย่างใด
ไม่ได้หมายถึงให้กินอาหารราคาถูก หรือใส่เสื้อผ้าเก่า ๆ
แต่หมายถึงการใช้ชีวิตอย่างรู้จักพอ ไม่ทะเยอทะย านจนเกินตัว
เสื้อผ้าที่สวมใส่ ก็ให้ดูที่ความคุ้มค่า
คุ้มราคาเป็นหลัก อาหารที่กิน
ก็ต้องกินอย่างรู้คุณค่า ไม่กินทิ้งขว้าง
สิ่งของที่ใช้ ก็ไม่ซื้อจนเกินความจำเป็น
แบบนี้ถึงจะเรียกว่า “ไม่ใช้เงินฟุ่มเฟือย”
จะถูกหรือแพงไม่ใช่ประเด็นสำคัญ
ถ้าของที่ซื้อนั้นดีจริง คุณภาพสมราคา
อยู่ในเกณฑ์ที่เราจ่ายไหว เป็นสิ่งที่จำเป็นต้องมี
และเราสามารถใช้งานมันได้คุ้มค่า
อย่างนี้ก็ถือว่าควรซื้อ เ พราะเราซื้อมาใช้งาน ไม่ได้อย ากซื้อมาอวดใคร
แต่ถ้ายังมองไม่เห็นถึงความคุ้มค่า
การเบรคตัวเองไว้ให้ได้ ก็ถือว่าเป็นเรื่องสำคัญ
อะไรที่ยังไม่พังก็ใช้ไปก่อน สิ่งนี้แหละที่จะการันตีได้ว่า
เราจะไม่มีวันจน “ยอมอดทนแล้วมีเก็บ
ดีกว่าหน้าใหญ่แต่ไม่มีกิน”
