ข้อคิดมชดีมากๆ เรื่อง ช้อนย าว 1 เมตร
กลางดึกคืนหนึ่ง ชายหนุ่มนรินามนอนหลับอยู่ที่บ้าน จู่ๆ เขาก็ฝันไปว่ามีนางฟ้าลงมาหาเขา ชวนให้ไปเที่ยวสวรรค์กับน ร ก เขาจึงตกลงไปด้วยเพราะอย ากรู้ น ร กกับสวรรค์เป็นอย่างไร
นางฟ้าพาไปที่ที่หนึ่งแล้วบอกว่า ถึงน ร กแล้ว ที่นั้นเป็นห้องใหญ่ๆ มีโต๊ะย าวๆ บนโต๊ะ มีอาหารที่ประณีต อร่อย มีคุณค่าทุกประเภท มีคนนั่งอยู่หลายคน นางฟ้าก็บอกว่า นี่ สั ต ว์ น ร ก
คนเหล่านั้นนั่งมองอาหารที่น่ากินที่สุดในโลก แต่ตัวเขาผอมเหลืองน่าสงสาร นางฟ้าบอกว่า ที่นี่อนุญาตให้กินอาหารดีๆ ได้
แต่มีเงื่อนไขว่าห้ามใช้มือหยิบ ต้องใช้ ช้อนย าวหนึ่งเมตรตักอาหารกินเท่านั้น เวลาจะใช้ช้อนตักอาหาร
เข้าปากตัวเอง คนที่น ร กก็ตักไม่ถึงสักที อาหารที่อร่อยหกลงบนพื้นเกือบหมด
เขาเลยมีความวุ่นวายเดือดร้อนมาก พย าย ามตักอาหารเท่าไรก็ไม่ถึงปาก จึงผอมโซเพราะอดอาหาร ทั้งที่อยู่ใกล้ชิดอาหารที่อร่อย มีคุณค่าทางโภชนาการแต่ไม่สามารถ เอาเข้ามาถึงในปากของตนเองได้
นางฟ้าพาไปอีกห้องหนึ่งแล้วบอกว่า ถึงสวรรค์แล้ว ห้องที่สองนี้มีลักษณะเช่นเดียว กับห้องแรกทุกประการมีโต๊ะอาหารย าวๆ
อาหารประณีตหลายๆ อย่างเหมือนกันกับห้องน ร ก มีเก้าอี้รอบ มีคนนั่งอยู่หลายคน นางฟ้าบอกว่า นี่
เทวดาบนสวรรค์
แต่แปลกที่คนบนสวรรค์นั้น ยิ้มแย้มแจ่มใส่ อ้วนท้วนสมบูรณ์ ดูว่าเขากินอาหารอย่างไรทั้งๆ ที่เขา ก็ต้องใช้ช้อนย าวหนึ่งเมตรเหมือนกับที่น ร ก
ทำไมมันไม่เหมือนที่น ร ก ?
ทำไมคนที่นี่สนุกสนาน แจ่มใส ร่าเริง แข็งแรง พอดูดีๆ อ้อ เห็นวิธีของชาวสวรรค์คือ คนข้างหนึ่งของโต๊ะเขาตักอาหารด้วย ช้อนย าวๆ
เอาไปป้อนใส่ปากของคนตรงข้าม คนอีกข้างก็ตักอาหารมาใส่ปากของคนข้างนี้ ก็เลยได้กินกันทุกคน อยู่
